اکنون می خواهیم شما را با 10 دریاچه بزرگ جهان آشنا کنیم.
امکان ته کشیدن آب دریاچه‌ها بر اثر خشکسالی ویا پر شدن آن با رسوب و گِل و لای در طول زمان وجود دارد. البته جریان طبیعی یک دریاچه، مانند دریاچه‌هایی که در پی تغییرات پوسته‌ی زمین ایجاد شده‌اند، ممکن است از خشک شدن آن جلوگیری کند. ریزش کوه، نشست زمین، ذوب شدن یخ‌های منطقه‌ای، فوران‌های آتشفشانی و جابجایی کوه‌های یخ از جمله عواملی است که به شکل‌گیری دریاچه‌ها کمک می‌کند. مقاله حاضر عمیق ترین دریاچه های جهان را به خواننده معرفی می کند.
دریاچه‌ی بایکال درسال 1996 به عنوان میراث جهانی در فهرست «میراث جهانی یونسکو» به ثبت رسیده، دریاچه بایکال دارای ۱۶۴۲ متر عمق است. این دریاچه بزرگترین حجم آبی شیرینو قابل شرب سطحی جهان نیز محسوب می شود حجمی که 23حدود درصد آب شیرین سطحی جهان را شامل می شود. این میزان، از مجموع آب‌های ۵ دریاچه‌ی بزرگ آمریکای شمالی که شامل دریاچه هیوران، دریاچه ایری، دریاچه میشیگان، دریاچه سوپریور، و دریاچه انتاریو است، نیز بیشتر است. همچنین این دریاچه با داشتن ۲۵ میلیون سال قدمت، قدیمی‌ترین دریاچه‌ی جهان به شمار می آید . دریاچه بایکال در مقایسه با دریاچه خزر، حدوداً ۶۱۰ متر عمیق‌تر است. دریای خزر بزرگترین و نیز سومین دریاچه‌ی عمیق دنیا به شمار می‌رود. لازم به ذکر است که این دریاچه بر اثر یک شکاف باستانی دره ای به وجود آمده است دریاچه‌ی بایکال زیستگاه هزاران نوع از گیاهان و حیواناتی که بسیاری از آنها در هیچ جای دیگر یافت نمی شود است . دمای این دریاچه در زمستان حداقل منفی 19 درجه سانتیگراد و حداکثر دما در تابستان 14 درجه سانتیگراد می باشد ۶۰ گونه ماهی مختلف و یک گونه فُک دریایی دارد.
دریاچه‌ی تانگانیکا با ۱۴۷۰ متر عمق، دومین دریاچه‌ی عمیق جهان است و دومین حجم بزرگ آب سطحی شیرین قابل شرب و حدود ۱۸٪ از آب‌های شیرین جهان در این دریاچه قرار دارد که برابر با ۱۸٫۹۰۰ کیلومتر مکعب است. تانگانیکا بعد از دریاچه بایکال قدیمی ترین دریاچه آب شیرین دنیا نیز محسوب می شود. این دریاچه در چهار کشور آفریقا یعنی تانزانیا، کنگو، بروندی و زامبیا گسترده شده است و طویل‌ترین دریاچه‌ی جهان نیز محسوب می‌شود. آب دریاچه تانگانیکا به رود خانه کنگو می ریزد و در نهایت به اقیانوس آتلانتیک . تانگانیکا ۶ جزیره‌ی بزرگ و چند جزیره‌ی کوچک درون خود دارد. ماهی‌های سیکلید که بومی این دریاچه هستند خود را با شرایط این دریاچه به خوبی وفق داده اند و طی زمان به تکامل رسیده‌اند. البته گونه‌های مختلف ماهی ساردین، ستاره دریایی و انواع اسفنج دریایی نیز در دریاچه‌ی تانگانیکا زندگی می‌کنند.
این حجم آبی هم به نام دریای خزر هم دریاچه خزر معروف است . دریاچه است از آن رو که به آب های آزاد راه ندارد و آن را دریا می نامند چون بسیار بزر گ است و حتی مردمان بومی باستانی آنرا اقیانوس می دانستند. دریای خزر با ۱۰۲۵ متر عمق، سومین دریاچه‌ی عمیق جهان و بزرگترین دریاچه جهان است که به هیچ آب آزادی راه ندارد. این دریاچه از جنوب به وسیله ایران، از شمال غربی به وسیله روسیه، از جنوب شرقی به وسیله ترکمنستان، از شمال شرقی به وسیله قزاقستان و از غرب به وسیله آذربایجان احاطه شده است. دریای خزر دارای ۷۸٫۷۰۰ کیلومتر مکعب آب است. این دریاچه هیچ ارتباطی با اقیانوس ندارد اما آب‌های آن به میزان ۱٫۲ درصد شوری دارند. این دریاچه حدود 28متر پایین تر از سطح دریا قرار دارد. ساکنان باستانی ساحل این دریاجه آن را یک اقیانوس می دانستند شاید به دلیل شوری و گستردگی زیاد آن بوده است. ۸۰٪ از آب دریای خزر، از «رود وُلگا» که از روسیه سرچشمه می گیرد تأمین می‌شود. ماهی خاویار و نیز انواع ماهی‌های مخصوص تهیه‌ی کنسرو در این دریاچه یافت می‌شوند که موجب رونق صنعت ماهیگیری در منطقه شده است. ماهی سالمون و فُک نیز در دریای خزر زندگی می‌کنند. در نواحی اطراف دریای خزر و نیز داخل آن، ذخایر نفتی وجود دارد که البته مقداری از آن استخراج شده است.
دریاچه وستوک در قطب جنوب واقع شده و با ۱۰۰۰ متر عمق، چهارمین دریاچه‌ی عمیق جهان به شمار می‌رود. یک ایستگاه تحقیقاتی در این منطقه به نام وستوک وجود دارد نام این دریاچه نیز از این ایستگاه برگرفته شده است. میزان آب شیرین دریاچه‌ی وستوک ۵۴۰۰ کیلومتر مکعب است که در فاصله‌ی ۴۹۰ متریِ زیر یخ واقع شده است. آب این دریاچه حاوی مقدار زیادی اکسیژن و نیتروژن است؛ و تاریکی مطلق این دریاچه نیز حیات را در این دریاچه غیر ممکن کرده است. اما میکروارگانیسم هایی «ریز اندامگان» در داخل یخ‌های عمق دریاچه‌ی وستوک و «اکستریموفیل‌ها» نیز بر روی آب‌های یخ زده‌ی سطح آن دیده شده‌اند که نشان از وجود حیات در این دریاچه دارد. دریاچه‌ی وستوک توسط چندین گروه زیست‌شناس مراقبت می‌شود. آنها معتقدند حفاری‌هایی که در نزدیکی این دریاچه انجام می‌دهند، موجب آلودگی آب‌های اعماق دریاچه نخواهد شد.
دریاچه‌ی سن مارتین با ۸۳۶ متر عمق، پنجمین دریاچه‌ی عمیق جهان به شمار می‌رود. این دریاچه به طور همزمان در دو کشور شیلی و آرژانتین قرار گرفته است. نام این دریاچه از دو جنبش آزادی‌خواهانه‌ی شیلی برگرفته شده است. این دریاچه در شیلی با نام لاگو اُ هیگینز و در آرژانتین با نام لاگو سن مارتین شناخته می‌شود. شکل و شمایل دریاچه‌ی سن مارتین شبیه به انگشتان باز شده‌ی دست است که به دره‌های کم‌عمق هر دو کشور منتهی می‌شود. «رودخانه مه‌یر» بخش اعظم آب این دریاچه را تأمین می‌کند ولی «دریاچه پاسکوآ» آب آن را به اقیانوس آرام تخلیه می‌کند.
دریاچه‌ی مالاوی که پیش‌تر با عنوان دریاچه‌ی نیاسا شناخته می‌شد، با ۷۰۶ متر عمق، ششمین دریاچه‌ی عمیق جهان به شمار می‌رود. این دریاچه در دو کشور مالاوی و موزامبیک واقع شده است. میزان آب شیرین دریاچه‌ی مالاوی در حدود ۸٫۴۰۰ کیلومتر مکعب است. این دریاچه دارای چندین لایه آب است که با هم در نمی‌آمیزند؛ لایه‌های دریاچه‌های معمولی دیگر، معمولا سالانه یک‌بار با هم ترکیب می‌شوند؛ اما دریاچه مالاوی این‌گونه نیست. این دریاچه در حدود ۱۰۰۰ گونه‌ی مختلف از ماهی‌های سیکلید دارد که تعداد گونه‌هایش در حال افزایش است. رودخانه‌ی روهوهو بیشتر آب دریاچه‌ی مالاوی را تأمین می‌کند و رودخانه‌ی شایر، آب آن را به رودخانه‌ی زامبزی تخلیه می‌کند.
ارسال نظر