کشور جمهوری روسیه سفید یا بلاروس به لحاظ موقعیت جغرافیایی در شمال شرقی اروپا واقع شده و از شمال غرب با لیتوانی و لتونی، از جنوب غرب با اوکراین، از شرق با روسیه و از غرب با لهستان همجوار می باشد.
بیوگرافی کشور بلاروس
پایتخت این کشور مینسک بوده و شهرهای هومل، ماهیلو، ویسبیسک و برست از شهرهای مهم آن بشمار می آیند.
مساحت بلاروس 6/207 هزارکیلومتر مربع و جمعیتی معادل ده میلیون نفر دارد. پایتخت آن مینسک میباشد که در طول جنگ جهانی دوم بکلی ویران گردیده و سپس شهر در پارک جنگلی وسیعی به شکل زیبائی باز سازی گردیده است که جمعیت آن حدود دو میلیون نفر میباشد.
جمهوری بلاروس در شرق قاره اروپا قرار دارد. این کشور از شمال با لیتونی و لیتوانی، از جنوب با اوکراین، از شرق با روسیه فدراتیو و از غرب با لهستان هم مرز می باشد. بلاروس دارای موقعیت استراتژیک برای ارتباط غرب با شرق و شمال با جنوب است. فاصله شهر مینسک تا ورشو (پایتخت لهستان) 500 کیلومتر، تا مسکو (پایتخت روسیه) 700 کیلومتر، تا برلین (پایتخت آلمان) 1060 کیلومتر و تا وین (پایتخت اتریش) 1300 کیلومتر می باشد.
جمهوری بلاروس به لحاظ مساحت جایگاه سیزدهم در اروپا را دارد. مساحت کشور برابر با 207 هزار و ششصد کیلومتر مربع است. ( جنگل 38%، آبها 2%، زمین های زراعتی 44%، سایر زمین ها 16%). فاصله شمال تا جنوب کشور 560 کیلومتر و غرب تا شرق 650 کیلومتر است.
واحد پول این کشور روبل بلاروس است
بلاروس دولتی با سنت های بومی تعدد مذهب است. در این کشور 2829 انجمن مذهبی و 142 سازمان مذهبی به ثبت رسیده و مشغول فعالیت می باشند. مسیحیت ارتدکس، کاتولیک و کلیسای انجیلی لوتران، یهودیت و اسلام در بلاروس مرسوم است.
بلاروس بر روی کمربند زمانی مرکزی اروپا قرار دارد.. (GMT+2 ساعت)
1 ژانویه – سال نو، 7 ژانویه – میلاد مسیح به تقویم ارتدکس، 8 مارس- روز جهانی زن، 15 مارس – روز قانون اساسی (در سال 1994 به تصویب رسیده است)،1 مه – ، روز همبستگی با زحمتکشان، 9 مه – روز پیروزی، 3 ژولای – روز استقلال، 25 دسامبر – میلاد مسیح به تقویم کاتولیک.
اقلیم بلاروس معتدل با زمستان های مرطوب و نه چندان سرد و تابستانهای گرم و مرطوب است. دمای متوسط در ماه ژانویه معادل منفی 6 درجه سانتیگراد و درماه ژولای مثبت 18 درجه سانتیگراد است. بارندگی سالانه از 550 تا 700 میلیمتر است.
اکثریت جمعیت بلاروس، بلاروسهای بومی هستند که 81.2% کل جمعیت 10293011 نفری این کشور را تشکیل میدهند. روسها دومین گروه پرجمعیت این کشور با حدود 11.4% از ترکیب جمعیتی این کشور میباشند. افراد لهستانی و اوکراینی به ترتیب بالغ بر 3.9% و 2.4% جمعیت آن را شامل میشوند. زبانهای رایج در بلاروس عبارتاند از روسی و زبلاروسی که هر دو زبانهای رسمی بلاروس هستند.
تراکم جمعیت در حدود 50 نفر به ازای کیلومتر مربع (127/مایل nbsp & مربع) و 71.7% کل جمعیت آن در نواحی شهرنشینی شهری ساکن میباشند. از جمعیت شهر نشین، 24% در مینسک، پایتخت ملی و بزرگترین شهر بلاروس زندگی میکنند.
بیشتر جمعیت، 69.7%، سنی بین 14 و 64 دارند. شصت درصد جمعیت زیر14 سال سن دارند، در حالی که 14.6% آنها بالاتر از 65سال هستند. سن میانگین جمعیت 37 سال است. متوسط سن امید به زندگی برای شهروندان بلاروسی 68.72% سال؛ برای مردان 63.03% سال و برای زنان 74.96%سال است.
بیشتر شاخصهای جمعیت شناسانه بلاروس عمدتاً هم از لحاظ نرخ منفی رشد جمعیت و هم رشد طبیعی آن، مشابه با کشورهای دیگر اروپایی میباشد. رشد جمعیت در سال 2005 در حدود?0.06% بوده و نرخ باروری 1.43% بوده است. جمعیت نیز در حال پیرتر شدن است، و تا سال 2050، اکثر جمعیت آن بالای 50 سال سن خواهند داشت.
نرخ داشتن سواد در بلاروس، که تعداد افراد در سنین 15سال و بالاتر است که میتوانند بخوانند و بنویسند، 99% است، یعنی 99.8% در مردان و 99.3%در زنان. نسبت تعداد مرد به زن در سال 2005 به میزان 0.88 %مرد به ازای هر زن بوده است.
نرخ مهاجرت به ازای هر هزار نفر در بلاروس برابر با2.3+ است. بر طبق گزارش سازمان بینالمللی مراقبت (از) کودکان، (در مقایسه با 167 کشور) بلاروس دارای بالاترین نرخ در میان همه کشورهای اتحاد شوروی سابق میباشد. آن دارای رتبه 16 برای نسبت شاخص مادران، رتبه 14 برای نسبت شاخص زنان و رتبه 20 برای نسبت شاخص کودکان است.
بلاروس در 27 ژولای 1990 موجودیت خود را اعلام نمود و در 25 اوت 1991، با به دست آوردن استقلال کامل خود، رسما به جمهوری بلاروس تبدیل شد.
در حدود همان زمان بود که استانیسلاو ششکویچ رئیس شورای عالی بلاروس در مقام رهبری بلند پایه بلاروس گردید، ششکویچ، در کنار بوریس یلتسین از روسیه و لئونید کراوچک از اوکراین در 8 دسامبر1991 در بلاوژسکایا پوشچا در همایشی رسما انحلال اتحاد شوروی و تشکیل مشترک المنافع کشورهای مستقل را اعلام نمودند.
تا سال 1994این کشور به وسیله الکساندر لوکاشنکو رهبری می شد، که مورد انتقاد دولتهای غربی، (گروه) ناظر حقوق بشر و دیگر سازمانهای غیردولتی غربی به خاطر سیاستهای داخلی خود به سبک اتحاد شوروی سابق، واقع شد و از سال 2005 به نظر می رسد که جنبشی در بلاروس به سوی اتحاد مجدد با روسیه صورت گرفته باشد و بالاخره در نوامبر2005، یک پیش نویس از قانون اساسی برای تصویب به هردو (رئیس جمهور) ولادیمیر پوتین و لوکاشنکو تسلیم شده است.
دو کشور روسیه و روسیه سفید از جمله کشورهایی قلمداد میشوند که پس از فروپاشی اتحاد شوروی همواره سعی کردهاند به نفع جهان تک قطبی و مخالفت با یک جانبه گرایی آمریکا مبادرت کنند، از این رو میتوان اذعان داشت که زمینه های مناسبی برای گسترش مناسبات تهران با مسکو و مینسک وجود دارد.
در طول دهه 1990 میلادی و به ویژه در اواسط آن با آغاز همکاری های هستهای جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه و تمایل بخش عمدهای از نخبگان این کشور به اورآسیا گرایی و مخالفت با هژمونی ایالات متحده آمریکا و همچنین همسایگی دو کشور ایران و روسیه همکاری های دو جانبه در عرصههای علمی، فناوری و دفاعی گسترش یافته است.
نشان ملی جمهوری بلاروس پس از رفراندوم ۱۹۹۵ میلادی در بلاروس جایگزین نشان باستانی پاهونیا شد که پس از کسب استقلال از روسیه به مدت چهار سال به عنوان نماد این کشور برگزیده شده بود نشان ملی این کشور بسیار تاثیر پذیرفته از نشان رسمی جمهوری سوسیالیستی بلاروس شوروی میباشد تنها رنگ روبان آن از سراسر قرمز به قرمز و سبز تغییر یافته که این رنگها از پرچم این کشور نشات میگیرند، به جای چکش و داس طراحی نقشه این کشور جایگزین شده و شعارهای کمونیستی روی روبانها به علاوه مخفف عبارت جمهوری سوسیالیستی بلاروس شوروی حذف و عبارت بلاروسی Рэспублiка Беларусь (جمهوری بلاروس) جایگزین آن شدهاست
«ما بلاروسیها» نام سرود ملی کشور بلاروس است.
ارسال نظر